Extra

Ons gezondheidskapitaal

Wist u dat de vooruitzichten voor ons toekomstig gezondheidskapitaal in onze huidige wereld over het algemeen zeer somber zijn? Het volstaat om te kijken naar wat men wordt wanneer men 40 jaar, 60 jaar en erger nog, 80 jaar en ouder is. In plaats van deze meervoudige achteruitgang te ondergaan, doen we er beter aan onze toekomst te beheren en te streven naar een lang leven.

Daarvoor moet men een semantische vergissing herzien. De arts is reeds gespecialiseerd in de pathologie en niet in de gezondheid. Hij is een deskundige in ziektes. Al jarenlang leren we dat het uitvoeren van verschillende onderzoeken (röntgenfoto's, echo's, CT-scans, NMR, bloedonderzoek, enz.) de beste manier is om te achterhalen aan welke pathologie onze patiënten lijden en dat allopathie, chemotherapie, radiotherapie, verschillende psychologische follow-ups, enz. de meest geschikte behandelingen zijn

Maar hoe definieert men gezondheid?

Mensen denken: 'Ik ben niet ziek, dus ik ben gezond'. Sommige denken 'ik ben nog steeds in staat om te tennissen op 60-jarige leeftijd, dus het gaat goed met mij'. Nochtans rennen we op 20 jarige leeftijd achter alle ballen aan, maar vreemd genoeg op 40-jarige leeftijd alleen achter de ballen die ons interesseren, omdat we ons aan de situatie aanpassen. We zouden ons in feite ruim van tevoren zorgen moeten maken over ziektes die kunnen opduiken en niet altijd vertrouwen op gezondheidsnormen die gebaseerd zijn op grote steekproeven van de bevolking

We hebben allemaal een verschillend genoom, we zijn uniek op alle niveaus. Als we willen streven naar een goed gezondheidskapitaal, moeten we op een andere manier naar onszelf kijken. Ambitieus zijn is nodig en zeker op het vlak van uw gezondheidskapitaal. Het idee van onderhoud is zeer belangrijk. We gaan met onze auto naar de garage van zodra er een lampje gaat branden op het dashboard.
En wij? Wanneer nemen we de tijd om met ons lichaam naar het onderhoud te gaan? Zijn we zelf attent genoeg wanneer het gaat over onze gezondheid? Zeker en vast niet !

Het is ook logisch dat u niet wordt aangemoedigd om preventief te handelen, aangezien er op de achtergrond geen financieel belang is.
We leven in een consumptiemaatschappij waar farmaceutische lobbygroepen de boventoon voeren.

Niemand zal u bijvoorbeeld vertellen dat ons lichaam in staat is om een natuurlijke molecule aan te maken tegen de ontwikkeling van een oestrogeen-afhankelijke kanker. Het is nochtans een zeer krachtige molecule die ontstaat uit verschillende metabolische reacties die op hun beurt worden geregeld met natuurlijke componenten afkomstig uit hoogwaardig voedsel

Ons lichaam onderhouden is het een tweede kans geven.

Het begrip 'veroudering' is zeer complex. Het weerspiegelt het verstrijken van de tijd, de ophoping van tekortkomingen, allerlei soorten excessen, oxidatieve stress, enz. Een beter beheer van slapende aandoeningen zou een zeer goede aanpak zijn.
Diabetes is bijvoorbeeld een van de beste voorbeelden van vroegtijdige veroudering, maar wat doen we eraan? Er wordt aan de patiënt eenvoudigweg verteld om geen snelle suikers te eten en zich met medicijnen te laten behandelen. Maar wordt er met hem of haar gesproken over de rol van buikvet, wat essentieel is in geval van obesitas, kanker, diabetes, ontsteking?

Studies hebben ook aangetoond dat 85% van alle prostaatkankers en 50% van alle borstkankers zouden kunnen vermeden worden met adequate preventie. Legt men ons de rol uit van omega-3, overtollige omega-6 (nl. arachidonzuren), darmdoorlaatbaarheid, palmitinevetzuur enz. in het ontstaan van ontstekingen in ons lichaam?

Waarom leiden we artsen niet automatisch op zodat ze de voedingsleer en de impact ervan op onze gezondheid beheersen? Dit is een echte uitdaging die het mogelijk zou maken ons gezondheidskapitaal beter te beschermen.

Er wordt toch ons verteld dat de levensverwachting van jaar tot jaar verbetert, we worden tegenwoordig wel 85 jaar oud, geweldig! Maar wat is de zin om gemiddeld 62 jaar behoorlijk te leven met daarna een levensverwachting van nog 23 jaar, terwijl men in de meeste gevallen ziek is.
U zult misschien zeggen dat het niet echt geweldig is, maar die resterende jaren zullen helaas worden besteed aan winstbejag met betrekking tot ziektes.

Het voorkomen van hart- en vaatziekten, diabetes en neurologische aandoeningen zou één van de uitdagingen van de volksgezondheid zijn. Preventieve geneeskunde is geen alternatieve geneeskunde. We hebben de eed van Hippocrates afgelegd: 'primum non nocere', dat voeding uw eerste geneesmiddel is, maar is dat echt zo?
Geneesmiddelen zijn in de meeste gevallen niet erg duur of zelfs gratis en daarom waarderen mensen logischerwijs dit concept, omdat kwalitatieve voeding en voedingssupplementen vaak te duur zijn.
Conclusie: Goed zorgen voor de gezondheid is duur!

Soms hebben we geen andere keuze dan onze laatste dagen te slijten in een woon-zorgcentra, omdat onze capaciteiten vaak zo sterk achteruit zijn gegaan, dat we niet langer in staat zijn om voor onszelf te zorgen. We vragen ons af wie er echt gelukkig is in een rusthuis? De enige persoon die echt gelukkig is, is degene die thuiskomt na het werk. Moeten we echt op deze manier achteruit gaan of moeten we onze gezondheid zo vroeg mogelijk in eigen handen nemen?
Hoeveel patiënten komen er voor het eerst naar me toe met de mededeling “Ik heb reeds 2 hartaanvallen gehad, ik heb diabetes onder controle, ik neem geneesmiddelen tegen hoge bloeddruk, ik weeg 15 kg teveel, maar hier ben ik dokter!'
Kunnen we echt tevreden zijn dat we niet aan preventie hebben gedaan?

We hebben soms ook de neiging ons te verschuilen achter de genetica, maar we weten vandaag de dag dat deze slechts in 25% van de gevallen verantwoordelijk is voor onze levensduur. Daarentegen hebben we het over de primordiale rol van epigenetica. Dit betekent 'het ontwaken van genen die de kop werden ingedrukt tengevolge van ongepast eetgedrag', en hier bestaat er een reële uitdaging.

Helaas vraagt men zich af waar deze decadentie zal stoppen in een samenleving die qua voeding volledig op drift is, waar schadelijke, maar toegelaten kleurstoffen elkaar kruisen, waar de industriële suiker een centrale plaats krijgt op het bord, terwijl vaststaat dat het een langzame doder is.

Laten we kiezen om voortijdige veroudering te voorkomen door de inname van calorieën te beperken, minder en gezonder te eten en zo de mitochondriën, die instaan voor de productie van 90% van onze vrije radicalen (oxidatieve stress), te bewaren. Preventie omvat het optimaliseren van deze mitochondriën door middel van aangepaste voeding en supplementen.

Laten we niet vergeten dat we nooit gevangenen zijn van onze situatie. We kunnen ons gedrag op elke leeftijd veranderen. Wees niet fatalistisch, verman uzelf, de preventieve geneeskunde bestaat. Wij zijn hier om u en uw naasten te helpen om samen een gemeenschappelijk doel te bereiken, met name het behoud van het gezondheidskapitaal. Het is veel belangrijker om dit in stand te houden dan op pensioen te gaan met zakken vol geld en talrijke ziektes...

De Dalai Lama zei: 'Wat me het meest verbaast bij de westerse mens, is dat hij zijn gezondheid opoffert om veel geld te verdienen en vervolgens dat geld weer uitgeeft om zijn gezondheid terug te krijgen. Door altijd maar met de toekomst bezig te zijn, beleeft hij het heden niet. Hij leeft dus noch in het heden, noch in de toekomst. Hij leeft alsof hij nooit zal moeten sterven en sterft alsof hij nooit geleefd had.'

Met dit citaat neem ik afscheid in de hoop dat ik bij u het verlangen heb kunnen aanwakkeren om zo lang mogelijk uw gezondheidskapitaal te bewaren, want het is onbetaalbaar!

Dr. Carine Carchon